Χρόνια πολλά μπαμπά!

Γιορτή του πατέρα ή ημέρα του πατέρα ονομάζεται η ετήσια κινητή εορτή προς τιμήν του πατέρα, των πατρικών δεσμών και γενικά την επιρροή των πατέρων στην κοινωνία. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου σε πολλές χώρες παγκοσμίως, αν και σε
ορισμένες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει. Θεωρείται συμπληρωματική εορτή μαζί με την ημέρα της μητέρας.
Στην Αυστραλία γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή κάθε Σεπτέμβρη ενώ η Εκκλησία τιμά την Ημέρα του πατέρα, κατά την κινητή εορτή του Αγίου Πνεύματος.
Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα καθιερώθηκε στις 19 Ιουνίου 1910. Η καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα οφείλεται στην Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να τιμήσει τους πατεράδες όλου του κόσμου με μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας.
Η Ντοντ ήθελε να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.
Πηγή πληροφόρησης : http://www.newsbomb.





ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Γιάννης Π. Τζήκας, «Στον αγρότη πατέρα μου»

Θυμάμαι, τον πατέρα μου, πενήντα χρόνους πίσω

Που γύρευα το χέρι του σφιχτά να το κρατήσω

Μικρό παιδί με σήκωνε, με πέταγε  ψηλά του

Και ‘γω γελώντας κούρνιαζα μέσα στην αγκαλιά του

Στο λιακωτό καθόμασταν τον κοίταζα στα μάτια

Κι έβλεπα μέσα θάλασσα την ομορφιά του κόσμου

Με κοίταζε τον κοίταζα και κτίζαμε παλάτια

Ήταν για μένα άνοιξη, και ήλιος και θεός μου.

Καθάριο πρόσωπο, αδρό, στο λιόπυρο ψημένο

Απ’ τη δουλειά, απ’ τον κάματο, το χέρι ροζιασμένο

Σαν όργωνε τη γη σε τούτη τη μονάκριβη πατρίδα

Βαθιές, βαθιές οι αυλακιές και φύτευε ελπίδα

Σαν χάραζε στον Όλυμπο κι αρχίναγε η μέρα

Εκίναε για τη δουλειά μ’ ήλιο, με βροχή, μ’ αέρα

Μες στα χωράφια ολημερίς όσου να ρθεί το βράδυ

Κι άλλες απ’ το πουρνό να σαλαγά στα πλάγια το κοπάδι

Χιλιάδες μεροκάματα, ποτάμι ο ιδρώτας στα στάρια στα καπνά

Αμέτρητα τα πηγαινέλα με το κοπάδι απ’ το χωριό ως τα «Κλαδιά»

Και πάντα τέλος κι αρχή ετούτο το χωριό, σε τούτο το ντουνιά

Μέρες καλές μέρες πικρές κι ένα τραγούδι του νταλκά.

Πόσα τ’ αύριο και πόσα τα μεθαύριο, πόσα τα χτες και τα προχτές

Και μ’ έναν κόμπο στο λαιμό, έχει ο Θεός να λες

Κι ήταν φορές φορές που μονολόγαγες πατέρα

βάρδα, μην απελπίζεσαι, όλα θα γίνουν κάποια μέρα

Στη  κάμαρα τη φτωχική που φώτιζε ο λύχνος

Πόσα τα βράδια σκεφτικός πριν να σε πάρει ο ύπνος

Που ρώταγες τη μάνα: γυναίκα, γυρίσαν τα παιδιά;

Τα παιδιά, αχ τα παιδιά, κρυφό μαράζι και χαρά

Ακόμα ακούω  τη φωνή, την πατρική τη συμβουλή

Κοίτα να μάθεις γράμματα να φύγεις απ’ τη λάσπη

Ειν’ η αγροτιά σκληρή, με πίκρα θα βγάζεις το ψωμί σου

Άνοιξε τα φτερά γι αλλού να φτιάξεις τη ζωή σου

Πώς πέρασαν τα χρόνια- νεράκι που κυλά και πίσω δε γυρνά-

Τώρα μονάχα θύμησες στη μέσα ξενιτιά

Πόσες οι ελπίδες οι κρυφές π’ ανθίσανε λουλούδια

Πόσες χαρές πόσοι καημοί που γίνανε τραγούδια

Τρέχει γυρίζει ο τροχός, φεύγει η ζωή, περνά

Τα χρόνια σκόνη κάθισαν στα άσπρα τους μαλλιά

Όμως τα χρόνια κι αν περνούν και φεύγουνε μακριά

Τούτο τον τόπο η καρδιά ποτέ δεν τον ξεχνά

Κι απόψε π’ ανταμώσαμε, εδώ στις Ντιμιράδες*

Πολλά θε να μας πουν τραγούδια οι πατεράδες

Εμπάτε όλοι στο χορό διπλός τριπλός να γένει

Πιέστε, μεθύστε από χαρά, γιατί η ζωή διαβαίνει.

 http://itzikas.wordpress.com/

Άρθρο :

 Ο Ρόλος του Πατέρα στην Ψυχική Ανάπτυξη του Παιδιού 

http://www.agalia.org.gr/paidi-kai-goneis/father/106-o-rolos-tou-patera-stin-psyxiki-anaptiksi-tou-paidiou